Geen dag is hetzelfde, dus een gemiddelde werkdag heb ik niet. Ik kom steeds bij andere klanten over de vloer. En dat is ook precies wat ik er zo leuk aan vind! Maar om toch een idee te geven: ik heb eerst altijd een intakegesprek met klanten, voordat ik ga filmen. Daar bespreek ik hun wensen, wat zij van mij verwachten en wat ik van hen nodig heb om mijn werk goed te kunnen doen. Daarna ga ik aan de slag met een script en een shotlist (een lijst met alle shots die ik nodig heb om een mooie video te kunnen maken in de montage).

Als ik een draaidag heb, zorg ik dat ik de dag van tevoren mijn spullen klaar heb gezet en gecheckt, accu’s heb opgeladen en de route in mijn navigatiesysteem heb gezet. Na aankomst maak ik een praatje met de klant (het sociale aspect vind ik altijd heel erg belangrijk voor mijn klantenbinding), check ik voor de zekerheid of er nog veranderingen zijn in de planning en vraag ik even waar ik wel en niet mag komen (ik wil nooit te veel in de weg lopen). Vanaf dat moment ben ik cameravrouw en regisseur in één. Waar nodig stuur ik aan.

Na afloop zet ik thuis alle bestanden meteen veilig op mijn server. Dan begint de montage. Dat is het meeste werk en ik ben daarom ook veel meer thuis aan het werk dan buiten de deur. Ik begin eigenlijk altijd met het zoeken naar de juiste muziek. Ik stuur de klant de gemonteerde video op, verwerk eventuele aanpassingen in de definitieve versie en dan verstuur ik mijn factuur. En zo gaat het bij elke klant opnieuw, maar steeds weer in een compleet andere omgeving. Superleuk!

Omdat ik een eigen bedrijf heb, ben ik natuurlijk ook bezig met alles wat er verder bij het runnen van een bedrijf komt kijken: marketing, administratie, sociale media enzovoort. Zelf haal ik bijna al mijn klanten uit Instagram en LinkedIn, dus daar steek ik ook veel tijd in.

Ik heb een tijdje op redacties van televisieprogramma’s gewerkt en miste toen altijd iets. Ik deed altijd het voorbereidende werk zodat de opnames goed verliepen. Op het moment dat naar mijn idee het leukste gedeelte kwam, het daadwerkelijk draaien van beelden, zat mijn werk er al op. Uiteindelijk ben ik in de marketing terecht gekomen, maar hier haalde ik geen voldoening uit. Ik was sinds mijn opleiding Redactie en Mediaproductie aan de Hogeschool van Amsterdam altijd al veel bezig met video’s maken en wilde zelf heel graag van a tot z verantwoordelijk zijn voor een gaaf eindproduct. Toen dacht ik: ik ga de stap gewoon wagen en we zien wel. Nu zijn we bijna drie jaar verder en heb ik er nog geen dag spijt van gehad.

Als dat ene shot dat ik in mijn hoofd had precíes zo uitpakt als ik hoopte, of zelfs nog mooier is geworden. Als ik een video opstuur en meteen een ‘WAUW’ als reactie van de klant krijg of wanneer hij met kippenvel heeft zitten kijken en ik precies in beeld heb gebracht wat hij in gedachte had. Daar krijg ik veel energie van.

De administratie. Daar heb ik nog nooit zin in gehad. En dat alles wat ik koop voor mijn werk (relatief) duur is. Voordat je je camera, lenzen, microfoon en statief hebt terugverdiend, ben je wel weer wat opdrachten verder. En na een aantal jaar is alles weer aan vervanging toe. De techniek gaat snel. Zelf los ik dat op door vaak een camera te huren in plaats van meteen een nieuwe te kopen. Ik bereken de huurprijs door aan mijn klant. Zo kan ik toch de beste kwaliteit leveren zonder meteen een enorme aanschaf te moeten doen.

Creatief, duizendpoot, spontaan, sociaal en oplossingsgericht. Je moet altijd creatief kunnen denken; zowel in het maken van mooie, verrassende beelden als in het omgaan met onverwachte situaties. Als je een eigen bedrijf hebt, is het van groot belang dat je spontaan en sociaal bent. Mensen hebben je dan graag in hun buurt en doen graag zaken met je. Ik probeer altijd zo veel mogelijk met de klant mee te bewegen.

Ik leer elke dag bij. Ik volg cursussen over hoe ik mijn sociale media-kanalen beter in kan zetten en hoe ik personal branding toepas. Ik kijk YouTube tutorials van andere videografen van over de hele wereld. Ik bedenk nieuwe manieren om geld te verdienen, bijvoorbeeld door het maken van online trainingen en die te verkopen.

Omdat ik geen collega’s heb, komt alles op mezelf aan. Dat is soms lastig, maar je leert er ontzettend veel van. Je moet alles zelf uitzoeken en oplossingen bedenken.

De techniek gaat razendsnel en video wordt een steeds belangrijker communicatiemiddel. Ik denk dat onze beroepsgroep het de komende jaren erg druk gaat krijgen. Zelfs kleine bedrijfjes gaan steeds meer in videocommunicatie investeren, omdat zij ook zien wat het hen oplevert. Wat ik ook zie, is dat veel ‘leken’ steeds meer zelf gaan filmen. Ik zie dat niet als bedreiging, wel als kans. Zo ben ik nu net begonnen met het geven van videotips aan ondernemers. Win-win.

Ga niet meteen voor de duurste apparatuur. Verbeter eerst je film skills, dat is wat écht het verschil maakt. Maak vlieguren. Het is een vrij beroep; je kunt jezelf meteen videograaf noemen, maar dat bekent niet dat je het ook bent. Kijk naast het volgen van je opleiding ook tutorials op YouTube bijvoorbeeld. Blijf nieuwsgierig. Zorg dat je opvalt. Je bent nooit klaar met leren, want de techniek verandert elke dag.