Ik werk dus als kraamverzorgende. Meestal begint je dag met een wachtdienst. Je moet dan acht uur lang klaarstaan voor als er iemand gaat bevallen of thuiskomt uit het ziekenhuis. Als je wordt opgeroepen, ga je erheen.

Je feliciteert de ouders en stelt jezelf voor. Soms moet je meteen aan de slag, soms kun je eerst rustig uitleggen wat je komt doen. Je schrijft afspraken en bijvoorbeeld allergieën en hoe de wasmachine werkt in het Zorgplan. Dat is fijn voor collega’s die ook bij deze ouders komen werken. Daarna gaan we aan de slag. Twee keer per dag controleren we de moeder en de baby. We kijken bij de baby bijvoorbeeld naar de temperatuur, het gewicht en het aantal plas- en poepluiers. Bij de moeder controleren we onder andere de hartslag, temperatuur en borsten. We schrijven alles op in het Zorgplan.

Hygiëne is heel belangrijk! Daarom maken we dagelijks het toilet en de badkamer schoon. En ook verschonen we vaak het beddengoed, wassen we kleding en stoffen en stofzuigen we. Ook zorgen we ervoor dat de moeder goede voeding binnen krijgt en kan herstellen van de bevalling.

Om de dag hebben we contact met de verloskundige. Als we ons ergens zorgen over maken, nemen we natuurlijk eerder contact op!

Toen ik 32 jaar geleden klaar was met mijn opleiding, leek het mij leuk om in de kraamzorg te werken. Maar ik had alleen stage gelopen in de bejaarden- en gehandicaptenzorg. Een kraamzorgorganisatie belde mij op met de vraag of ik daar wilde komen werken en na een gesprek ben ik aangenomen! We spraken af dat ik zou kijken of het me beviel. En dat was zo!

Eerst heb ik een week meegelopen met een collega. Daarna mocht ik steeds meer zelf doen bij gezinnen thuis. Dat was een hele pittige periode: alles was nieuw en we werkten acht dagen achter elkaar, acht uur per dag. Ik had maar één tot twee dagen vrij tussendoor. Gelukkig is dat nu veranderd!

Zelf vind ik het bijwonen van een bevalling erg mooi; nieuw leven geboren zien worden en de blijdschap van de ouders. Bijzonder om bij zo’n intiem moment te mogen zijn. Ook is het mooi om ouders na acht dagen gedag te zeggen en te weten dat ze nu zelf hun kindje kunnen verzorgen. Je hebt ze zien groeien in hun ouderschap.

Mensen denken altijd dat wij alleen maar beschuit met muisjes smeren en gezellig aanwezig zijn. Maar ondertussen houden wij moeder en kind goed in de gaten. Ook denken mensen dat we veel in het huishouden doen. Dat is inderdaad belangrijk, maar het komt pas ná de zorg voor moeder en kind en de hygiëne. Bovendien is het onze taak om verwaarlozing te signaleren. Dat realiseert niet iedereen zich. Ons takenpakket is de laatste 15-20 jaar flink uitgebreid!

Als kraamverzorgende sta je ingeschreven in het KCKZ-register. Elke vier jaar moet je je opnieuw registreren. Hiervoor moet je jaarlijks punten behalen door bijscholingen en online cursussen te volgen. Mijn werkgever biedt veel verplichte bijscholingen aan. Jaarlijks moeten we EHBO en werken met een AED oefenen. Een AED is een apparaat om het hart weer aan de gang te krijgen. Verder kun je ook op eigen initiatief cursussen volgen als verdieping.

Onze beroepsgroep zal altijd blijven bestaan, maar heeft het de laatste jaren zwaar. De salarissen zouden hoger mogen/moeten zijn. Net zoals in de rest van de zorg!

De kraamzorg is altijd in beweging. Er worden continu nieuwe zorgmethodes uitgeprobeerd. Denk bijvoorbeeld aan zorg op maat: de kraamverzorgende verdeelt de uren dan over meer dagen en kijkt goed naar de behoefte van de cliënt. En bij mijn organisatie mogen we kiezen of je full- of parttime werkt, of je een rooster wilt of niet en of je volgens een vier-, zeven- of achtdaags rooster wilt werken.